Að kom ast ekki á þakkarlistann á Drápu, fyrstu plötu Kolrassa Krókríðandi frá 1992. Mikil vonbrigði
Að hlusta gegnd ar laust á WC Mon st er með Boot legs frá ‘89. Kann hana utan að. Kall aði ti t il lag ið „One“ Ís lands
Keypti Hold með Ham á 49 kr á út sölu í Fálk an um. Setti hana á 33 snún inga hraða þeg ar ég kom heim. Þetta var rosa legra en ég hélt!
Fór á mitt eina Smekkleysu
kvöld haust ið 2002.
Ekki eins flipp að og ég átti von á, eða goð sögn in sagði til um a.m.k.

Not getting on the thankyou
list on Drápa, Kolrassa
Krókrídandi’s first record
from 1992. A big disappointment.

Listening over and over to
WC monster by Bootlegs
from ‘89. Know it by heart.
Called the title song the
“One” of Iceland.

 Bought the Hold EP, by
Ham, for 49 krónur at a
sale at Fálkinn. Put it on
at 33 rpm when I came
home. It was heavier than
I’d thought!		 Went to my only Bad Taste
evening in the fall of 2002.
Not as out there as I’d
hoped, or as the myth
would have it at least.
Sá þátt inn „Já“ (eða var það „Nei“?) í Sjón-varpinu. Ham spiluðu og voru svalir. Ævar Ísberg á trommunum.
Dagur Sigurðarson var ber að ofan, óg urlega rytjulegur að sjá. Las upp eitthvað ljóð sem var að ég held með ljóð línunum „æla í Atlavík“.
Út gáfa Jesus Christ Bobby,
jól in 2000.
Heyrði Ágæt is byrj un daginn
sem hún kom út, sumar
ið 1999. Felldi tár (já,
svona var þetta nú bara!)
Sá Bogomil Font og Milljónamæringanna á
Púls in um c.a. ‘93 þegar þetta bar enn áru kaldhæðins Smekkleysu gríns.
Síðan varð þetta bara að plebbisma eða hreinni „smekkleysu”.
Sigtryggur hefði betur
sleppt því að semja þetta Mars búa lag.

Saw the show Já (Yes) on
tv (or was it “No”). Ham
played and were cool. Ævar
Ísberg on drums. Dagur
Sigurdarson was naked
from the waist up, looking
terribly scruffy. If I remember
correctly, he read a
poem including the poetic
expression: “Puking in
Atlavik”.

 

 The release of Jesus Christ
Bobby, Christmas 2000.		 Heard Ágætis Byrjun the
day it came out, the
summer of 1999. Cried a
little (that’s just the way it
was)		 Saw Bogomil Font and the
Millionaires at Púlsinn,
around ‘93 when they still
had the aura of sarcastic
Bad Taste humor. Later
they became simply vulgar,
or straight-out bad taste.
Sigtryggur would have
done well to have skipped
writing the Martian song.
Sá tor kenni lega, græna plast flösku inni í her bergi hjá bróð ur mín um þeg ar hann

 

var kom inn lang leið ina inn í
, byrj að ur að fara á fyll erí með
Andrési Magnús syni og ég veit ekki hvað og hvað. Þetta
var þá „Rafgeymasýra“, ein hver ólyfjan sem Þór hafði látið fram leiða. Ég hafði heyrt af því að eyddi öllum pening um sem hún ætti strax, oft í mis vit ur verk efni. Þarna var kom inn skýr sönn un á því.

Saw a strange green plastic bottle in my brother’s room around the time he’d got a
good deal in with the clique; he’d started doing some heavy drinking with Andrés Magnússon and who knows what else. So this was “battery acid,” some evil fluid that Thór had had produced. I’d heard that blew all their money immediately, often in dubious enterprises. Now I had clear proof of it.

    
Ég fór stundum inn í Grammið á árunum '88 til '90. Fannst það MJÖG merkileg búð. Minnir að ég hafi séð Byggingu Jóhamars þar undir einhverju borðgleri. Þótti mikið til koma þegar ég frétti að hún væri kennd í Háskólanum.
Jóhamar og Einar Melax á Orðið tónlist, haustið 2000. Total fokking snilld!!!
Fékk Miðnætursól-borgina í jólagjöf frá ömmu. Held alveg örugglega að það hafi verið fyrsta "þunga" bókin sem ég las. Bókin sem ég las þar á undan var Sextán ára í sambúð að mig minnir. Fannst ég vera algjör spíra og fílaði það í botn. Var líka nýbúinn að kaupa mér "Jesus & The Mary Chain" leðurjakkann minn.
Að vera beðinn um að setja niður topp 13 yfir minningar sem tengjast Smekkleysu - svalasta útgáfufyrirtæki landsins - af sjálfum Einari Erni, einum af forkólfum þess. Nú hlýt ég loksins að vera orðinn frægur og merkilegur.
I went into the store Gramm on occasion during the years '88 to '90. Found it a VERY special place. Recollect having seen Jóhamar's book The Structure under a glass counter. Was pretty impressed when I learned that it was being taught over at the university. Jóhamar and Einar Melax at the Ordid tónlist show, autumn 2000. Total fucking brilliance! Got Midnight Sun City as a Christmas present from my grandmother. Am almost certain it was the first "heavy" book I'd read. The book I read just before it was Sextán ár í sambúd (Sixteen years living together), as I remember. Thought I was totally arty and loved it. Had also just bought my Jesus and Mary Chain leather jacket. Being asked to list my top 13 memories connected to Bad Taste - the coolest publishers in the country - by Einar Örn himself, one of its founders. Now I've truly become famous and important.