Ólafur J. Engilbertsson   To a large extent the roots of Bad Taste lie in the final broadcast of legendary radio show Áfangar (Stages). The show’s hosts, Ásmundur Jónsson and Gudni Rúnar Agnarsson, had run a veritable night school in progressive music on the Icelandic State Radio from 1975 to 1983, introducing everything from Wild Man Fisher to Morrissey. For their final show in July 1983, they put together a “super group” of musicians who they felt represented the most interesting elements of the wave of music which had washed over Iceland’s from the beginning of the ‘80s. The chosen ones were Björk Gudmundsdóttir from the band Tappi Tíkarrass; Einar Örn Benediktsson from Purrkur Pillnikk, Gudlaugur Óttarsson and Sigtryggur Baldursson from Theyr, Birgir Mogensen from Killing Joke, and Einar Melax and Thór Eldon from Fan Houtens Kókó and the surrealist group Medúsa. (When the broadcast happened Thór was actually away on a trip through France and Spain, and consequently did not become a part of the band that came into being afterward.) As the radio performance was meant to be a one off, the group was nameless to begin with, but soon afterwards the decision was made to continue the project - and the band was named Kukl. In its three years of activity, Kukl put out the single “Söngull” and two LPs, “The Eye” and “Holidays in Europe,” which also went under the name “The Naughty Nought.” The band performed throughout Europe to positive reception, but the music was considered dark, complicated and hard to digest. The individuals who formed Kukl had more in common than the wish to write and play innovative music, and most of them were connected with cultural activities outside the music scene. So, the group played literature, art, theatre, filmmaking and the media like so many instruments, yet the collective goal was to create a base for self-sufficient culture that would thrive without the support of state or mass media. This base later became Bad Taste. In March 1985 Sjón gave a speech on the difference between the so called “photocopy poets” and traditionally published poets at a language conference that literature students at the University of Iceland. There he claimed that poetry had found a new home, away from the publishing houses, and in the underworld of cheaply made books sold on the streets and in the cafés of Reykjavík. The copy centre Letur was the hangout of the photocopy poets. They arrived with their proofs, in various states of readiness for print, yet always received first-class service for very reasonable rates from Sigurjón Thorbergsson and his staff. When Letur was forced to cease operations in 1983 it had been active for about a decade and had put out many classic works. The music scene was thriving and the first independent labels were set up in 1981. With the arrival of the small pressing plant Alfa in the town of Hafnarfjördur it became child’s play to mass produce recorded material without involving the record companies - and by keeping recording costs at rock bottom the Studio Mjöt did a lot to encourage the recording of material that the respectable record companies didn’t want to touch. The most active and productive of the indie labels was Gramm, the home of Purrkur Pillnikk and Tappi tíkarrass. It was run by Ásmundur Jónsson and Einar Örn, together with Dóra Jónsdóttir, and most of the future Sugarcubes worked there at some point. Its record store in an alley off the main shopping street, Laugavegur in downtown Reykjavík, became the refuge for those who put out copied material at their own cost, whether it was books, cassettes, or records in small runs. Yes, it was punk and poetry. Thór Eldon, Sjón, Einar Melax, Ólafur Engilbertsson and Jóhamar were all in the Medúsa group that put out photocopied poetry books and cassettes, 29 titles in all, from 1979 to 1986. Bragi Ólafsson and Einar Örn were in Purrkur Pillnikk, who not only put out their own 7-inch in 1981, but also published poetry books which were among the first items put out by Bad Taste. Björk put out a poetry book with her own drawings, Um Úrnat (masterfully mistranslated by Dr. Gunni as “How to use a watch”!), in a tiny print run in 1983. Thór came out with his first poetry collection in 1983, which was illustrated by Björk. In 1985 he put out a poetry book with art by Margrét Örnólfsdóttir, and yet another with pictures by Sjón in 1986. Einar Melax issued poetry collections both through Medúsa and Bad Taste. What all these works shared was that they were assembled from A to Z by their makers - text, artwork, printing, binding, distribution and sale. The same applied to many of the cassettes and 7-inches which Gramm published. Gramm took things one step further, as in 1985 the cassettes Lystisnekkjan Gloría (Pleasure Yacht Gloria) and Fellibylurinn Gloría (Hurricane Gloría) were released, containing readings by many of the photocopy poets, some reading to music and/or sound effects. From the beginning it was clear that Bad Taste stands for the same things that the photocopy poets and indie labels had - sticking out their tongues at the big labels, and creating a forum for work-in-the-corner and superhero types out on the street. From there it wasn’t a huge leap over to street theatre; in the autumn of 1985 the group Sirkusdútl was set up, The group consisted of the band Kukl, along with Medúsa poets Thór Eldon, Sjón and Jóhamar, and took a trip around the whole of the country in the spring of 1986. Among other undertakings of this amateur circus was a street theatre on Laugavegur, celebrating the coming of winter. Ólafur Engilbertsson took part in the preparation of this street theatre in November 1985. In one week the group assembled over 100 masks, sculptures, sheep, dragons, pissing dogs and more in the spirit of street theatre groups from southerly countries. With this coming together of the Medúsa group and Kukl, the development of Kukl into the Sugarcubes had really begun. In the summer of 1986 the development continued. Kukl called it quits and some ideas began surfacing, in combination with Bragi Ólafsson’s return from Spain and Fridrik Erlingsson’s arrival in Reykjavík from Akureyri, where he’d been living for a while. Thór and Björk moved to Nesvegur in the west side of Reykjavík, and their house was a centre for guests that summer. At 14:50 on the 8th of June this writer knocked at the door at Nesvegur, but no one was home. Later it turned out that at the same moment Sindri Eldon was born. Bad Taste was about to emerge as well; the two are considered the same age. Kukl broke up in the spring of 1986, Thukl was the working name of a band which comprised Fridrik Erlingsson and Thór Eldon as guitar players and Bragi Ólafsson on bass, along with Einar Örn, Einar Melax, Sigtryggur and Björk who had been in Kukl. The band played at the Nordic art festival N’art (nart in Icelandic meaning nibble) in June 1986 in a tent by the Nordic House. Here were the Sugarcubes in their initial incarnation. A postcard was printed in October 1986 with a drawing of Reagan and Gorbachev by Fridrik Erlingsson, on the occasion of the summit meeting, to finance the first Sugarcubes record. Their first disc, a 7-inch with the songs Ammæli (Birthday) and Köttur (Cat), came out on Björk’s birthday, November 21, 1986, thanks to profits from the postcard. It was pressed at the Alfa plant in Hafnarfjördur; of 500 copies half were defective and unplayable. Fridrik distributed the record from his Ford Fairmount, and the disc was also sold on Austurstræti in downtown Reykjavík to a lacklustre reception. The Sugarcubes didn’t need petrol though, even if they distributed their first disc from a car, they went from country to country on their own power in the months that followed, and sang about toys, demons and car crashes, and also the consequences¨of showing up late for the revolution. Bad Taste’s publishing efforts got off the ground with Dragsúgur (Draught), Bragi Ólafsson’s first poetry book. Then came Taktu bensín, elskan (Take some petrol, darling), Thór Eldon’s third poetry collection, and then Einar Örn’s Drullusokkur (Toilet Plunger) in an edition of ten. These books are long out of print but pop up every now and then in Reykjavík’s used book stores. Later came a well-produced collection, Kráarljódin (The Tavern Poems), with material by all the writing members of Bad Taste and their associates - Thorri Jóhannsson, Jón Hallur Stefánsson, Jóhamar, Sjón, Thór Eldon, Einar Örn, Einar Melax, Bragi Ólafsson and Ólafur J. Engilbertsson. The latter three spent many hours assembling specially made boxes from the Kassagerdin cardboard factory specially made for the occasion, in which the book lay along with English and Spanish translations. The novels Byggingin (The Structure) by Jóhamar, and Midnætursólborgin (Midnight Sun City) by Jón Gnarr were published in 1988 and 1989, both in hardcover editions as is typical for Icelandic books published at Christmastime. However, the unusual approach of the novels and their unrestrained vocabulary weren’t exactly what the typical Christmas novel reader was looking for. Around the same time Einar Melax put out the poetry book Óskiljanleg kúla (Incomprehensible Ball), bound in thick aluminium plates with designs by Kristbergur Pétursson. Einar sold the book mostly himself. After that, publishing activity went into hiatus for a while. Ólafur went on to put out the comic magazine Gisp! with others in the field; two issues came out through Bad Taste in 1991 and 1992. Ólafur’s translation of Nobel Prize winner Octavio Paz’s sociology study Völundarhús einsemdarinnar (The Labyrinth of Solitude) appeared in 1993 under the Bad Taste label, in cooperation with publishers Bjartur, who handled its distribution to some extent. The 50-year anniversary of the Icelandic republic in 1994 was in a certain way a watershed for Bad Taste. Bragi and Ólafur got photographer Eduardo Perez Baca to help them produce a postcard series in commemoration of the event. Óttarr Proppé and Björn Blöndal from the band Ham were chosen as models, along with Magga Stína from Risaedlan. The project ended with a 16-card series, which received deserved recognition though it didn’t manage to sell to the same degree. Another watershed anniversary project got going - Thorvaldur Gudlaugsson designed a new national costume: a t-shirt with a lopapeysa pattern (a lopapeysa is a traditional Icelandic heavy knitted sweater) along with a baseball cap with a top that was supposed to hint at a skautbúningur, traditional women’s headgear. The outfits were extremely popular, especially the t-shirts, which were produced in several colors. That autumn the decision was made to go all out and print Christmas cards. Robert Guillemette took the photographs this time, and Jón Gnarr joined the group who had modelled for the anniversary postcards. A typical Icelandic Christmas feast was staged, along with the typical alcohol consumption, and an attempt to interest immigrants was made by having an Asian restaurant in the background. On top of that, the Christmas greetings inside were in nine languages. Although both the postcards and Christmas cards sold poorly at the time, they’ve acquired classic status on the Icelandic postcard scene, and witness to the priceless contributions of Bad Taste to Icelandic culture, and proselytizing abroad. It wasn’t until the festival Ordid tónlist (The Word Music) in the autumn of 2000, and the publishing of a book connected to it, that the text and poetry publishing that made up so much of Bad Taste’s roots was resurrected. An old Bad Taste dream came alive there too, to let text and music rub up against each other, and draw attention to pop music texts, which are often ignored. It’s not possible here to list up everything that Bad Taste has brought out and encouraged in the years that the company has been active. For instance, there’s no mention of the Konrád Bé Jazz Orchestra, a fourteen-strong group that brought together musicians from several Bad Taste bands; no mention of jazz releases, classics or traditional works, just to name a few items. But it’s our hope that the show Lobster or Fame, and this catalogue that goes with it, will at least shed a tiny light on the work that Bad Taste has done over the last sixteen or seventeen years ... Ræt ur Smekk leysu liggja að miklu leyti í því stefnu móti ein stak linga úr ís lensku ný bylgj unni sem átti sér stað í tón listarþættinum Áföng um í júlí lok 1983. Ás mund ur Jóns son og Guðni Rún ar Agn ars son voru um sjón ar menn þátt ar ins, en hann fjall aði m.a. um hina ýmsu kima al þýðu tón list ar, og var á dag skrá Rík is út varps ins frá 1975 til 1983. Í loka þætt in um í júlí 1983 kölluðu umsjónarmennirnir til tónlistarmenn sem að þeirra mati höfðu verið meðal þeirra athyglisverðustu í hinni svoköll uðu ný bylgju sem reið yfir íslenskt tónlistarlíf í upphafi níunda áratugarins. Hinir útvöldu voru Björk Guðmundsdóttir (kynnt sem Guðnadóttir í Mbl.!), sem ver ið hafði í Tappa Tík arrassi, Ein ar Örn Bene dikts son úr Purrki Pillnikk, Guð laug ur Ótt ars son og Sig tryggur Bald urs son úr Þey, Birg ir Mog en sen úr Kill ing Joke og Ein ar Melax og Þór Eldon úr Fan Hou tens Kókó og Medúsu hópn um. Þór var reynd ar far inn til Frakk lands og Spán ar og var ekki með í þeirri hljóm sveit sem varð til í fram hald inu. Hljóm sveitin var nafn laus í fyrstu, enda ekk ert víst með fram hald ið. Fljót lega var þó ákveð ið að halda sam starf inu áfram og kalla sveitina Kukl. Á þriggja ára ferli sín um gaf Kukl út smá skíf una „Söng ull“ og tvær breið skíf ur; „The Eye“ og „Holi da ys in Europe“, sem einnig gekk und ir nafn inu „The Naughty Nought“. Hljóm sveit in hélt tón leika víða um Evr ópu við góð ar und ir tekt ir, en tónlistin þótti mjög ágeng og myrk. Þeg ar bet ur er að gáð áttu marg ir þess ara ein stak linga sem kall að ir voru til í hljóm sveit ina Kukl úr ýms um átt um, meira sammerkt en nýjungar í popptónlist. Flestir höfðu fleiri snertifleti við menningarlífið en tónlistina. Bókmenntir, mynd list, leik list, kvikmyndagerð og fjölmiðlar almennt voru þættir sem hópurinn lék á eins og hljóðfæri, en hinn sameiginlegi grundvöllur var hinsvegar menningarlegur sjálfsþurftarbúskapur utan hefðbundinna útgáfufyrirtækja og sá grunnur varð síðar ástæðan fyrir stofnun Smekkleysu. Um 1985 var tals vert fjall að um það í fjöl miðl um á Ís landi að bók mennt irn ar væru að skipt ast upp í tvær fylk ing ar, annarsvegar hin viðurkenndu skáld stóru útgáfufyrirtækjanna og hinsvegar hin svokölluðu fjölritaskáld, sem gáfu verk sín út sjálf og seldu á göt um Reykja vík ur eða inni á þeim sex eða sjö kaffi hús um sem borg in stát aði af á þeim tíma. Bjór líki varð þjóðardrykkur landans um miðjan níunda áratuginn og með fjölgun knæpa fjölgaði jafnframt sölustöðum fjölritaskáldanna. Sjón hélt erindi um muninn á fjölritaskáldum og „innbundnum“ skáldum á málþingi sem bókmenntafræðinemar í Háskóla ís lands stóðu fyr ir í mars 1985. Þá var eins og rynni upp ljós fyr ir Rit höf unda sam band inu og var efnt í fyrsta sinn til dags ljóðs ins í maí sama ár til að opna um ræðu um stöðu ljóðs ins, hvort það væri inni lok að í fíla beinsturn um eða í neð an jarð ar byrgj um. Fjölritunarstofan Letur var athvarf fjölritaskáldanna. Þangað komu þau með handrit sín, misvel búin til prentunar, en fengu ávallt fyrsta flokks þjón ustu gegn afar vægu verði hjá Sig ur jóni Þor bergs syni og hans fólki. Let ur varð raun ar að hætta starf semi tíma bund ið árið 1983 vegna slæmr ar fjár hagss stöðu, en hafði þá starf að í um ára tug og gef ið út mörg tíma mótaverk. Let ur hóf aft ur starf semi 1985 og hef ur ver ið rek ið síð an með hlé um, lengst af á heim ili Sig ur jóns Þor bergs son ar. Sum skáld anna gáfu líka út snæld ur, en með til komu Alfa í Hafn ar firði upp úr 1980 varð hægð ar leik ur einn að fjöl falda hljóð rit að efni án milli göngu út gef anda. Stúd íó Mjöt var stofn að 1983 og stuðl aði mjög að því að gerð ar voru upp tök ur á efni sem hljómplötuútgefendur sinntu ekki, með því að upptökukostnaður var í algeru lágmarki. Hljómplötuverslunin Gramm á Lauga veg in um varð at hvarf þeirra sem gáfu út fjöl fald að efni á eig in kostn að, hvort held ur sem var bæk ur, snæld ur eða hljóm plöt ur í litlu upp lagi. Gramm sá um dreif ingu á þessu efni og var í raun eina versl un in sem hafði eitt hvert úr val efnis úr fjölföldunarbylgjunni. Smekkleysa á rætur sínar að miklu leyti í þessum kringumstæðum. Ásmundur Jónsson og Einar Örn ráku verslunina Gramm ásamt Dóru Jónsdóttur og flestir verðandi Sykurmolar störfuðu þar um tíma. Þór Eldon, Sjón, Ein ar Melax, Ólaf ur J. Eng il berts son og Jó ham ar voru all ir í Medúsu hópn um sem gaf út fjölritaðarRæt ur Smekk leysu liggja að miklu leyti í því stefnu móti ein stak linga úr ís lensku ný bylgj unni sem átti sér stað í tón listarþættinum Áföng um í júlí lok 1983. Ás mund ur Jóns son og Guðni Rún ar Agn ars son voru um sjón ar menn þátt ar ins, en hann fjall aði m.a. um hina ýmsu kima al þýðu tón list ar, og var á dag skrá Rík is út varps ins frá 1975 til 1983. Í loka þætt in um í júlí 1983 kölluðu umsjónarmennirnir til tónlistarmenn sem að þeirra mati höfðu verið meðal þeirra athyglisverðustu í hinni svoköll uðu ný bylgju sem reið yfir íslenskt tónlistarlíf í upphafi níunda áratugarins. Hinir útvöldu voru Björk Guðmundsdóttir (kynnt sem Guðnadóttir í Mbl.!), sem ver ið hafði í Tappa Tík arrassi, Ein ar Örn Benediktsson úr Purrki Pillnikk, Guðlaugur Óttarsson og Sigtryggur Baldursson úr Þey, Birgir Mogensen úr Killing Joke og Ein ar Melax og Þór Eldon úr Fan Hou tens Kókó og Medúsu hópn um. Þór var reynd ar far inn til Frakk lands og Spán ar og var ekki með í þeirri hljóm sveit sem varð til í fram hald inu. Hljóm sveitin var nafn laus í fyrstu, enda ekk ert víst með fram hald ið. Fljót lega var þó ákveð ið að halda sam starf inu áfram og kalla sveitina Kukl. Á þriggja ára ferli sín um gaf Kukl út smá skíf una „Söng ull“ og tvær breið skíf ur; „The Eye“ og „Holi da ys in Europe“, sem einnig gekk und ir nafn inu „The Naughty Nought“. Hljóm sveit in hélt tón leika víða um Evr ópu við góð ar und ir tekt ir, en tónlistin þótti mjög ágeng og myrk. Þeg ar bet ur er að gáð áttu marg ir þess ara ein stak linga sem kall að ir voru til í hljóm sveit ina Kukl úr ýms um átt um, meira sammerkt en nýjungar í popptónlist. Flestir höfðu fleiri snertifleti við menningarlífið en tónlistina. Bókmenntir, mynd list, leik list, kvikmyndagerð og fjölmiðlar almennt voru þættir sem hópurinn lék á eins og hljóðfæri, en hinn sameiginlegi grundvöllur var hinsvegar menningarlegur sjálfsþurftarbúskapur utan hefðbundinna útgáfufyrirtækja og sá grunnur varð síðar ástæðan fyrir stofnun Smekkleysu. Um 1985 var tals vert fjall að um það í fjöl miðl um á Ís landi að bók mennt irn ar væru að skipt ast upp í tvær fylk ing ar, annarsvegar hin viðurkenndu skáld stóru útgáfufyrirtækjanna og hinsvegar hin svokölluðu fjölritaskáld, sem gáfu verk sín út sjálf og seldu á göt um Reykja vík ur eða inni á þeim sex eða sjö kaffi hús um sem borg in stát aði af á þeim tíma. Bjór líki varð þjóðardrykkur landans um miðjan níunda áratuginn og með fjölgun knæpa fjölgaði jafnframt sölustöðum fjölritaskáldanna. Sjón hélt erindi um muninn á fjölritaskáldum og „innbundnum“ skáldum á málþingi sem bókmenntafræðinemar í Háskóla ís lands stóðu fyr ir í mars 1985. Þá var eins og rynni upp ljós fyr ir Rit höf unda sam band inu og var efnt í fyrsta sinn til dags ljóðs ins í maí sama ár til að opna um ræðu um stöðu ljóðs ins, hvort það væri inni lok að í fíla beinsturn um eða í neð an jarð ar byrgj um. Fjölritunarstofan Letur var athvarf fjölritaskáldanna. Þangað komu þau með handrit sín, misvel búin til prentunar, en fengu ávallt fyrsta flokks þjón ustu gegn afar vægu verði hjá Sig ur jóni Þor bergs syni og hans fólki. Let ur varð raun ar að hætta starf semi tíma bund ið árið 1983 vegna slæmr ar fjár hagss stöðu, en hafði þá starf að í um ára tug og gef ið út mörg tíma mótaverk. Let ur hóf aft ur starf semi 1985 og hef ur ver ið rek ið síð an með hlé um, lengst af á heim ili Sig ur jóns Þor bergs son ar. Sum skáld anna gáfu líka út snæld ur, en með til komu Alfa í Hafn ar firði upp úr 1980 varð hægð ar leik ur einn að fjöl falda hljóð rit að efni án milli göngu út gef anda. Stúd íó Mjöt var stofn að 1983 og stuðl aði mjög að því að gerð ar voru upp tök ur á efni sem hljómplötuútgefendur sinntu ekki, með því að upptökukostnaður var í algeru lágmarki. Hljómplötuverslunin Gramm á Lauga veg in um varð at hvarf þeirra sem gáfu út fjöl fald að efni á eig in kostn að, hvort held ur sem var bæk ur, snæld ur eða hljóm plöt ur í litlu upp lagi. Gramm sá um dreif ingu á þessu efni og var í raun eina versl un in sem hafði eitt hvert úr val efnis úr fjölföldunarbylgjunni. Smekkleysa á rætur sínar að miklu leyti í þessum kringumstæðum. Ásmundur Jónsson og Einar Örn ráku verslunina Gramm ásamt Dóru Jónsdóttur og flestir verðandi Sykurmolar störfuðu þar um tíma. Þór Eldon, Sjón, Ein ar Melax, Ólaf ur J. Eng il berts son og Jó ham ar voru all ir í Medúsu hópn um sem gaf út fjölritaðarljóða bæk ur og snæld ur, alls 29 titla, á ár un um 1979 til 1986. Bragi og Ein ar Örn voru í Purrki Pillnikk sem gaf út hina frægu 10 laga sjötommu Tilf árið 1981, og báð ir gáfu þeir út ljóða bæk ur sem voru á með al fyrstu út gáfu verka Smekk leysu. Björk gaf út ljóða bók með eig in teikn ing um, Um Úr nat (snilld ar lega þýtt af Dr. Gunn ari sem „How to use a watch“!), í ör fá um ein tökum 1983. Þór gaf út sitt fyrsta ljóða kver 1983, það var mynd skreytt af Björk. Árið 1985 gaf hann út ljóða bók með mynd um eft ir Mar gréti Örn ólfs dótt ur og enn eina með mynd um eft ir Sjón árið 1986. Ein ar Melax gaf út ljóða bæk ur bæði und ir merkj um Medúsu og Smekk leysu. Sam merkt flest um þess um út gáf um var að þær voru unn ar að öllu leyti af höf und un um sjálf um, texti, myndefni og allt út lit, prent un, bók band, dreif ing og sala. Það sama á við um marg ar snæld ur og smá skíf ur sem Gramm stóð að út gáfu á. Gramm gerði gott bet ur, því 1985 komu út snæld urn ar Lysti snekkj an Glor ía og Felli byl ur inn Glor ía sem inni héldu upplest ur margra fjöl rita skáld anna, sum hver með und ir leik. Per són ur á borð við Dag Sig urð ar son og Svein björn Bein teins son voru inn an borðs í þess um út gáfu hrær ing um sem voru grund völl ur inn að stofn un Smekk leysu 1986. Smekk leysa átti að standa fyr ir það sem fjöl rita skáld in og heim il is iðn að ar út gáf urn ar höfðu stað ið fyr ir; að gefa stóru út gáf un um langt nef og skapa bak land ein yrkja og of ur huga á göt unni. Það var því ekki ýkja lang ur veg ur yfir í götu leik hús, en haust ið 1985 var stofn að ur hóp ur inn Sirk us dútl sem var að mörgu leyti und an fari Smekk leysu og stóð m.a. að götu leik húsi á Laugaveg in um. Hóp ur inn sam an stóð af hljóm sveit inni Kukli auk Medúsu skáld anna Þórs Eldons, Sjón og Jó ham ars og fór í hring ferð um land ið vor ið 1986. Ólaf ur J. Eng il berts son kom auk þess að und ir bún ingi götu leik húss ins í nóv em ber 1985. Á einni viku út bjó hóp ur inn yfir 100 grím ur, skúlp t úra, dreka og fleira í anda götu lista hópa frá suð ræn um slóð um sem not að var í karni vali við opn un Lauga veg ar ins eft ir end ur bæt ur. Sam ein ing Medúsu hóps ins og Kukls og þró un Kukls yfir í Syk ur mola var haf in. Sum ar ið 1986 hélt þessi þró un áfram. Kukl lagði upp laupana og ýms ar þreif ing ar hófust sam hliða því að Bragi Ólafs son kom heim frá Spáni og Frið rik Er lings son flutti til Reykja vík ur frá Ak ur eyri þar sem hann hafði búið um hríð. Þór og Björk fluttu á Nes veg inn og þar var mjög gest kvæmt um sum ar ið. Kl. 14:50 þann 8. júní bank aði und ir rit að ur uppá á Nes veg in um, en eng inn var heima. Síð ar kom í ljós að á sama augna bliki fædd ist Sindri Eldon, son ur Bjark ar og Þórs. Smekk leysa var í burð ar liðn um á þess um dög um og telj ast því Sindri Eldon og Smekk leysa jafn aldr ar. Kukl leyst ist upp vor ið 1986. Þukl var vinnu heiti á hljóm sveit sem inni hélt þá Frið rik Er lings son og Þór Eldon sem gít ar leik ara og Braga Ólafs son á bassa auk Ein ars Arn ar, Ein ars Melax, Sig tryggs og Bjark ar sem ver ið höfðu í Kukli. Hljóm sveit in lék á nor rænu lista há tíð inni N´art í júlí 1986 í tjaldi við Nor ræna hús ið. Þetta voru fyrstu þreif ing ar Syk ur mol anna. Póst kort var gef ið út í októ ber 1986 með vatns lita mynd Frið riks Er lings son ar af Reag an og Gor bachev í til efni af leið toga fund in um. Kort ið seld ist einna best af öll um þeim minja grip um sem gefn ir voru út í Reykja vík af þessu til efni, og ágóð inn nægði til að fjár magna fyrstu út gáfu Syk ur mol anna. Sú út gáfa, smá skíf an sem inni hélt lög in am mæli og kött ur kom út á af mæl is degi Bjark ar, 21. nóv em ber 1986. Hún var fram leidd í Hafn ar firði hjá Alfa, í fimm hund ruð ein tök um, og var helm ing ur upp lags ins gall að ur. Frið rik dreifði plöt un um úr Ford Fair mount bif reið sinni og var plat an einnig seld í Aust ur stræti af með lim um sveit ar inn ar við dræm ar und ir tekt ir. Syk ur mol arn ir þurftu hins veg ar ekki á bens íni að halda þótt þeir dreifðu fyrstu plötu sinni úr bíl, þeir fóru hvert um lönd sem var á eig in afli á næstu mán uð um og sungu um leik föng, demóna og bílslys - líka af leið ingu þess að mæta of seint í bylt ing una. Bóka út gáfa Smekk leysu fór af stað með út gáfu Drag súgs, fyrstu ljóða bók ar Braga. Þá kom Taktu bens ín elsk an, þriðja ljóða bók Þórs, og síð an Drullu sokk ur Ein ars Arn ar í tíu ein tök um. Þess ar bæk ur eru auð vit að löngu upp seld ar en dúkka upp óreglu lega hjá forn bóka söl um Reykja vík ur. Svo var ákveð ið að gefa út vand að safn með ljóð um eft ir alla Smekk leysu m eð limi sem á ann að borð voru að yrkja, einnig eft ir við loð andi limi og vini. Svið ið var krá in, hin nýja stoppi stöð menn ing ar- og lág menn ing ar el ít unn ar. Ro bert Guillem ette ljós mynd aði hóp inn á Duus húsi: Þorra Jó hanns son, Jón Hall Stef áns son, Jó ham ar, Sjón, Þór Eldon, Ein ar Örn, Ein ar Melax, Braga og Ólaf J. Eng il berts son. Þeir þrír síð ast töldu lágu löng um stund um yfir sam setn ingu á sér út bún um öskj um úr Kassa gerð inni sem ljóð in hvíldu í og fylgdu út gáf unni ensk ar og spænsk ar þýð ing ar. Skáld sög urn ar Bygg ing in eft ir Jó ham ar og Mið næt ur sól borg in eft ir Jón Gnarr voru gefn ar út 1988 og 1989, báð ar inn bundn ar að hætti ís lenskra jóla bóka. Ný stár leg efn is tök skáld sagn anna og óbeisl að ur orða forði átti hins ekki upp á pall borð ið hjá hinu hefð bundna jóla bók mennta á huga fólki. Um svip að leyti gaf Ein ar Melax út ljóða bók ina Óskilj an leg kúla, inn bundna í þykk ar ál p löt ur með graf ík mynd um eft ir Krist berg Pét urs son. Ein ar seldi bók ina mest megn is sjálf ur. Eft ir þess ar út gáf ur lá bóka út gáf an niðri um skeið. Ólaf ur stóð þó að út gáfu mynda sögu blaðs ins Gisp! ásamt öðr um og komu tvö tölu blöð þess út á veg um Smekk leysu árin 1991 og 1992. Þýð ing Ólafs á mann fræð istúd íu nóbelskálds ins Oct a vio Paz, Völ und ar húsi ein semd ar inn ar, kom svo út 1993 und ir merki Smekk leysu, en í sam starfi við bóka út gáf una Bjart, sem sá að hluta um dreif ingu. Lýð veld is há tíð in 1994 mark aði svo á viss an hátt kafla skil í út gáfu sögu Smekk leysu. Bragi og Ólaf ur fengu ljósmynd-arann Edu ardo Per ez Baca til liðs við sig til að fram leiða póst korta ser íu í til efni af lýð veld is af mæl inu. Þeir Ótt arr Proppé og Björn Blön dal úr hljóm sveit inni Ham voru vald ir sem fyr ir sæt ur ásamt Möggu Stínu úr Risa eðl unni. Úr varð sext án korta ser ía sem vakti verð skuld aða at hygli en seld ist þó ekki í sam ræmi við það. Ráð ist var í ann að tíma mótaverk efni vegna lýð veld is há tíð ar inn ar. Þor vald ur Guð laugs son hann aði nýj an þjóð bún ing, bol með lopa peysu mynstri og der húfu með faldi sem átti að minna á skaut bún ing inn. Bún ing ur inn varð geysi vin sæll, sér stak lega bol irn ir, sem voru fram leidd ir í nokkrum lit um. Und ir haust ið var svo ákveð ið að láta slag standa og fram leiða jóla kort. Ro bert Guillem ette tók ljós mynd irn ar að þessu sinni og Jón Gnarr bætt ist við í þann hóp sem hafði set ið fyr ir á lýð veld is af mæliskort un um. Svið sett var dæmi gerð ís lensk jóla mál tíð með til heyr andi áfeng is drykkju og reynt var að höfða til ný búa með því að hafa aust ur lensk an veit inga stað í bak grunni. Jóla kveðj urn ar í kort un um voru auk þess á átta tungu mál um. En þrátt fyr ir að bæði póst kort in og jóla kort in hafi selst dræmt á sín um tíma hafa þau öðl ast sí gild an sess á sviði korta út gáfu á Ís landi og eru til vitn is um ómet an legt fram lag Smekk leysu til ís lenskr ar menn ing ar og land kynn ing ar. Það var ekki fyrr en með há tíð inni Orð ið tón list haust ið 2000, og út gáfu bók ar í til efni af henni, sem lífi var blás ið á ný í þá texta- og ljóða út gáfu sem Smekk leysa á að svo miklu leyti ræt ur sín ar í. Þar rætt ist líka gam all draum ur Smekk leysu um að tefla sam an text um og tón list og hefja til vegs texta gerð fyr ir dæg ur tón list sem er stund um meira en lít il fluga. Ómögu legt er að gera hér skil öllu því sem Smekk leysa hef ur lát ið frá sér fara og stuðl að að á þeim árum sem fyr ir tæk ið hef ur starf að. Til dæm is hef ur ekki ver ið minnst á Jazzhljóm sveit Kon ráð Bé, fjórt án manna hljóm sveit sem sam ein aði tón list ar menn úr nokkrum Smekk leysu hljóm sveit um; það hef ur ekki ver ið sagt frá jazz út gáf un um, klassík inni eða hin um þjóð legu menn ing ar út gáf um, svo fátt eitt sé nefnt. En það er von okk ar að sýn ing in Hum ar eða frægð, og þessi skrá sem henni fylg ir, varpi að minnsta kosti smátýru á það starf sem Smekk leysa hef ur unn ið á sín um sext án eða sautján árum ...